Sanatoria to według definicji miejsca, które ze względu na swoje walory klimatyczne oraz zasoby naturalne szczególnie sprzyjają odzyskiwaniu lub wzmacnianiu zdrowia.
W dawniejszych czasach mawiało się, że są to wyjazdy do wód. Dziś sanatorium określa się mniej romantycznie: potocznie uzdrowiskiem, a oficjalnie zakładem leczniczo – uzdrowiskowym, lecz podstawowa wartość tych zakładów mieści się w pozostałych członach formalnej nazwy – uzdrawianie i leczenie.
Nie bez przyczyny woda odgrywała i nadal odgrywa kluczową rolę w prozdrowotnych walorach miejsc sanatoryjnego wypoczynku. Warto wiedzieć, ze leczenie oparte na naturalnych zasobach przyrody nie jest leczeniem szpitalnym i wymaga czasu, więc o poprawę można zauważyć stopniowo, po upływie co najmniej kilku tygodni. Specjaliści, którzy zajmują się leczeniem sanatoryjnym to balneolodzy. Dobierają odpowiednią kurację – rodzaj i ilość zabiegów biorąc pod uwagę indywidualne potrzeby pacjenta.
Spis treści
Które bogactwa natury wykorzystuje się w leczeniu sanatoryjnym?
Ziemia, woda i powietrze oferują prozdrowotne składniki, które znakomicie poprawiają stan zdrowia chorego.
- Klimatoterapia jest wskazana dla mieszkańców zanieczyszczonych miast oraz osób, które pracują w środowisku z dużą ilością pyłów zawieszonych – np. górnicy, operatorzy maszyn budowlanych. Już samo przebywanie w miejscu o czystym powietrzu, wśród lasów znakomicie oczyszcza drogi oddechowe, a w połączeniu z ruchem na świeżym powietrzu oskrzela i płuca się dodatkowo inhalują.
- Wody mineralne to wody, które wypływają ze źródeł i mają bardzo wysoką zawartość minerałów w jednym litrze. Są więc wody termalne (dodatkowo ciepłe), siarczkowo-siarkowodorowe (o nieprzyjemnym zapachu, lecz znakomicie leczące wszelkie choroby skóry), chlorkowo-sodowe, czyli solanki – poprawiają stan skóry, układu oddechowego, wzmacniają mięśnie i kości, wody wodoro-węglanowe – wskazane dla osób z problemami naczyń krwionośnych i chorób serca.
- Peloidy, czyli wszechstronne borowiny, które w postaci okładów leczą wiele schorzeń skórnych, układu nerwowego, mięśni, kości i narządów wewnętrznych.
Wody mineralne stosuje się zarówno wewnętrznie, w postaci pitnej, jak też zewnętrznie – służą do kąpieli zdrowotnych.
Ważne: należy pamiętać, że zarówno brak, jak też nadmiar minerałów szkodzi, szczególnie stosując je jako kurację wewnętrzną. O tym, jakie wody wypijać i w jakiej ilości powinien każdorazowo zadecydować specjalista – balneolog.
Które sanatorium wybrać?
Wybór sanatorium zależy od rodzaju schorzeń, z którymi boryka się osoba, wymagająca podreperowania swojego zdrowia. Każde uzdrowisko ma swoją specyfikę zdrowotną, czyli obfitość występowania określonych minerałów w wodach lub w ziemi. Stąd też wiele uzdrowisk jest wyspecjalizowanych w leczeniu określonych grup schorzeń.
“Swoje” sanatoria mają nauczyciele, walczący z wieczną chrypką lub stanem napięcia psychicznego, alergicy, pacjenci kardiologiczni, osoby z chorobami skóry, chorobami zwyrodnieniowymi stawów itd.
Ze skierowaniem czy prywatnie?
Większość uzdrowisk ma podpisane umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia, a ponieważ korzystanie z nich jest formą leczenia, to wiele z nich oferuje pobyty oraz zabiegi w ramach publicznych świadczeń zdrowotnych. W ramach skierowania do sanatorium wysyłane są szczególnie osoby z chorobami zawodowymi – pylicą (górnicy), uszkodzenia głosu (nauczyciele), choroby skóry (chemicy, fryzjerzy, lakiernicy, laboranci).
Skierowanie do sanatorium uzyskują również osoby z chorobami przewlekłymi (skóry, układu ruchu, serca).
Wiele osób może korzysta z pobytów sanatoryjnych prywatnie, dysponując własnymi środkami finansowymi. Pobyty sanatoryjne łączą wówczas z wypoczynkiem urlopowym lub wzmacnianiem zdrowia w wieku emerytalnym.
 | Autor artykułu Artykuł przygotowany przez ekskluzywny Hotel Bristol ze strefą SPA położony w Górach Świętokrzyskich w miejscowości Busko Zdrój |