Marcinki królują na jesiennych rabatach. Zdobią nasze ogrody i ogródki feerią barw — od odcieni różu, fioletu po głęboką czerwień. To one, razem z chryzantemami, żegnają kwiatowy sezon w ogrodach i na działkach. Jeżeli chcesz, aby twój ogród pięknie prezentował się jesienią, posadź marcinki. Poradzimy, kiedy sadzić astry jesienne i jak dbać o te piękne rośliny.
Spis treści
Astry jesienne — ogrodowe gwiazdy
Astry jesienne, zwane także marcinkami, to popularne rośliny, które kwitną późną jesienią — od września, aż do pierwszego śniegu. Występują w wielu odmianach, dzięki czemu marcinki mogą być wysokie (mogą dorastać do 150 cm wysokości) lub niskie, mieć różne rozmiary kwiatów i dostępne są w szerokiej gamie kolorów, w tym białym, różowym, czerwonym, fioletowym i niebieskim. Większość astrów jesiennych to wieloletnie byliny, choć bywają wśród nich wyjątki, takie jak np. aster chiński (Callistephus chinensis), który jest rośliną jednoroczną.
Sprawdź, jak dbać o wrzosy w ogrodzie
Astry jesienne wieloletnie — gatunki i odmiany
Astry jesienne to najliczniejszą grupa astrów. Za względu na wielkość kwiatów oraz pokrój roślin możemy podzielić je na astry jesienne wielkokwiatowe i drobnokwiatowe.
Astry jesienne wielkokwiatowe
Do astrów jesiennych wielkokwiatowych zaliczamy:
- Aster krzaczasty (Aster dumosus)
- Aster nowobelgijski (Aster novi-belgii)
- Aster nowoangielski (Aster novae-angliae)
Astry krzaczaste ze względu na niski wzrost i zwarty pokrój nadają się na obwódki rabat. Po 3-4 latach warto je odmłodzić i zmienić miejsce uprawy, bo szybko eksploatują glebę, w której rosną.
Jesienne astry nowobelgijskie zakwitają najpóźniej, bo dopiero we wrześniu i zdobią ogród aż listopadowych przymrozków. Są podobne do astrów nowoangielskich, ale są nieco niższe i nie zamykają kwiatów po ścięciu. W przypadku tych roślin ważne jest nawożenie i podlewanie.
Astry nowoangielskie to najwyższe z jesiennych astrów. Dorastają do 150 cm, więc mogą tworzyć parawan lub stanowić tło dla niższych bylin na rabacie. Kwitną do pierwszych przymrozków. Niestety, nie nadają się do bukietów. Na noc, podczas deszczu oraz po ścięciu ich kwiaty zamykają się.
Astry jesienne drobnokwiatowe
Najpopularniejszym astrem jesiennym drobnokwiatowym jest aster wrzosolistny (Aster ericoides). To nietypowe astry o płożącym pokroju i drobnych jak u wrzosów listkach, niemal niewidocznych spod masy białych lub jasnofioletowych kwiatów o średnicy zaledwie 1 cm. To świetna bylina zadarniająca — szybko się rozrasta, tworząc na podłożu dywan z drobnych kwiatów. Pięknie prezentuje się na podniesionych skalniakach, gdy jej pędy spływają kaskadowo.
Jak dbać o astry jesienne w ogrodzie?
Marcinki to świetny sposób na dodanie koloru ogrodowi w okresie jesiennym. Są łatwe w uprawie i pielęgnacji, co czyni je popularnym wyborem wśród miłośników ogrodów. Oto kilka wskazówek, jak dbać o marcinki:
- Sadzenie astrów jesiennych: Marcinki należy sadzić w miejscach nasłonecznionych i dobrze wentylowanych, w glebie żyznej i przepuszczalnej o odczynie pH 5,5 do 6,5. Należy je rozmieścić w odpowiednich odstępach, aby uniknąć mączniaka prawdziwego, który jest częstą chorobą marcinki. Odmiany wysokie możemy sadzić w środku rabat lub jako element tła. Natomiast odmiany niskie świetnie sprawdzą się jako rośliny do obsadzania brzegów rabat, krawężników lub ścieżek. Astry wieloletnie sadzimy między końcem marca a majem.
- Podlewanie marcinków: Marcinki wymagają regularnego podlewania, aby utrzymać wilgotność gleby, szczególnie w okresach suszy.
- Nawożenie astrów jesiennych: Marcinki nawozimy kompostem wczesną wiosną, a od maja płynnym nawozem wieloskładnikowym.
- Przycinanie: Przycinanie marcinków przedłuża okres ich kwitnienia.
- Zabezpieczenie astrów jesiennych na zimę: Astry jesienne należą do roślin wytrzymałych na mróz i dobrze zimują pod pokrywą śnieżną. Jednak jeżeli zima jest mroźna i bezśnieżna warto kryć rośliny gałązkami iglaków.
Sprawdź, czy trzeba grabić liście jesienią
Marcinki w ogrodzie
Astry marcinki należą do rodziny astrowatych i charakteryzują się kwiatami w kształcie gwiazdy. Gdy w połowie września obsypują się niezliczonymi drobnymi kwiatami, przyciągają pszczoły, trzmiele i inne owady złaknione rzadkiego o tej porze roku nektaru.